Laadpalen : enkele do’s en don’ts

Eerste blog – en eigenlijk bijna uit schaamte voor een paar denkfouten die ik zelf maakte bij de aanschaf van een electrische auto en bijhorende laadpaal.

DON’T 1: Laat je niet verleiden door de verkoper om de optie van hogere laadsnelheid te nemen op de wagen. Er zijn namelijk een paar nare gevolgen buiten de prijs van de optie. In de meeste (moderne) particulieren huizen zit je op een zekeringenkast met een aansluiting op 3 fasen – 25 ampère. Om een auto op te laden aan 7.4 kWh heb je 35 ampère nodig. Dus wordt er een zekering van 16 ampère bijgeplaatst in je zekeringenkast om op die fase te kunnen laden. (eigenlijk laad je dan maar aan 3.7 kW en houd je 21 ampère over op die fase voor je andere toestellen in huis)

Neem je de optie voor 11 of voor 22 kWh, dan moet er een zekering van 20 of 40 ampère worden bijgeplaatst. En dan is die aansluiting aan het netwerk niet zwaar genoeg. Dus komen de mannekes van Fluvius om die te versterken. En die plaatsen dus … een digitale meter. Bye bye terugdraaiende teller. Plus de kosten van de verzwaring en de bijkomende zekeringen(kast), da’s dan 1000 euro meneer.

DO’s 1 : Je laadpaal is belangrijker dan je denkt. Voorzie de mogelijkheid om op je laadpaal een dynamische load balancing te kunnen gebruiken. Hierbij wordt dynamisch de laadsnelheid aangepast aan alle verbruikers in huis en wordt je zekeringenkast niet overbelast. Anders loop je de ganse nacht over en weer tussen je droogkast en je laadpaal. Als je dan toch over de laadpaal denkt en je hebt toevallig zonnepanelen, vraag dan ook een module waarbij je alle surplus aan zonne-energie niet naar het netwerk stuurt maar naar je laadpaal. Hierdoor vermijd je het lage injectietarief (gemiddeld genomen hé) en laad je de auto aan het goedkoopste tarief mogelijk. En het gebruik van onze eigen opgewekte energie is toch de reden waarom we die wagen kochten…

Er zijn wel een paar gevolgen die ik ook niet kende: om die besturing van een surplus toe te laten naast het gewone laadpatroon of een “geschedulde” laadaktiviteit, heb je dus een app op je telefoon nodig om dit te besturen. MAAR, dan moet je aan de zekeringenkast wel een internet aansluiting hebben om vanaf die app te kunnen sturen. Wie daar op voorhand aan dacht heeft recht op de eerste prijs.

Het tweede gevolg is dat je met de digitale teller ineens wel een zicht krijgt op je verbruikspatroon. Vooral de kwartierrapportering van Fluvius is hier handig omdat je perfect kan zien wat je huis op elk moment (kwartier) verbruikt. Waarom zou je hier naar kijken? Omdat een huis ’s meestal nachts niet zo veel verbruikt als de standaard 0.625 kWh die je als nettarief toch moet betalen. Het ganse verschil tussen die 0.625 kWh en wat je werkelijk verbruikt zou je eigenlijk in de auto moeten kunnen stoppen. Door de kwartierrapportering kan je een agenda uitbouwen in de laad app die daar rekening mee houdt en dat gebruik je als basis voor het laadschema.

Een wijs man zei mij eens: denk alvoor ge doet en al doende denk dan nog. Ik heb hier uit geleerd dat voor een laadpaal de beste raadgever mijn electricien is… Ere wie ere toekomt.

Maar ik stel mij wel veel vragen over hoe haalbaar het is voor iedereen om dit zo juist mogelijk te kunnen toepassen in hun eigen situatie. Het is misschien een veeg teken dat de eerste post van een financieel planner over laadpalen en electrische auto’s gaat.

Geef een reactie

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *